Ga niet voorbij 1961 - 1962

Aalmoezenier Jef Fobert
Groepsleiding Roland Ghijs
Welpen Ellezelles
Jongverkenners Beerlegem
Verkenners St.-Sauveur
Leiding Oostenrijk

Omdat er teveel 6- en 7-jarigen opdoken op de welpenvergaderingen werd er gestart met een kapoenenwerking. Voor Patrick, Eddy, Marc, Dirk, Ronny (die achter de draad al een tijdje naar die plezante vergaderingen had staan turen), Laurent, Jean-Claude, Norbert, Guy en Herman werd Mariette voortaan "Tante Rikki" en Bea "Toto". Naast deze 10 kapoentjes waren er 16 welpen, 20 jongverkenners, 19 verkenners en 10 leid(st)ers.

De verkenners gingen al begin oktober op weekend naar Schorisse, en in januari vaarden ze met vlotten op de overstroomde meersen. Op Witte Donderdag overleed Z.E.H. Van Caneghem, die als pastoor scouting steeds had aangemoedigd. Op 20 mei trok de groep naar Antwerpen om er met 30.000 anderen 50 jaar V.V.K.S. te vieren (S-Boum). Hoogtepunt van de dag was een grootse, ruim drie uren durende show met 8.000 uitvoerders in het Bosuilstadion. De vaandrigs Roland en Toon gingen op inleidingscursus, en Martin kwam in de leiding.

De jongverkenners zaten op kamp in een huizeke van Dikke Dile, en hopman Mark had het steeds over een toufelformoutie. Op het avondspel was de aalmoezenier zogezegd neergeslagen tijdens een plundering van de kampplaats. Toen de jongverkenners de dader betrapten en merkten dat zelfs de strozakken (waar toen nog op geslapen werd) waren overhoop gemaakt, moest de man rennen voor zijn leven. Toen dezelfde aalmoezenier met een 6-tal jongens in zijn Dafke bergop nauwelijks nog vooruit geraakte, zei Rudy Pijcke laconiek: "Aalmoezenier, zet hem op een klein steekske".

Op verkennerskamp zwermde iedereen rond Bonanza, een flinke 12-jarige boerendochter. Frans liet iedereen in paniek slaan omwille van een lijk in een holle weg, dat een zak cement bleek te zijn. Martin, Mark, Toon en co. maakten rare instrumenten uit electriciteitsbuizen, en legden op die manier een beetje de basis voor het latere scoutsorkest.

Een 25-tal leden en leid(st)ers trokken op extra-kamp naar Oostenrijk. Het vertrouwen van Romain in de Oostenrijkse keuken was dermate klein dat hij een eigen zak aardappelen de bus op sleurde. Rookske en Katen'Angèle waren blijkbaar stiekem achtergereisd, er er groeide iets moois tussen Mark en Bea, met o.a. de huidige groepsleider (=Wim Goemaes, dit werd geschreven ter gelegenheid van 40-jaar Scouting Ename: 1995-1996) tot gevolg.

Martin specialiseerde zich in het bestormen van berghutten. Guy was ongeëvenaard in zijn monoloog over een kaars en Hubert deed niet onder. De aalmoezenier werd algemeen de deken van Stockach genoemd omdat het dorpje een pastoor moest ontberen.

Nog een greep uit de weetjes:

De jongverkenners voerden t.v.v. het scoutslokaal "Floris ende Blancefloer" op. Grijze Wolf, Witte Veder, Grauwe Eland", Klein Wit Hert, Snelle Vogel en John de Blanke Jager waren tot of the bill op het groepsfeest. Na een boeiende voetbalmatch speelde de leiding 3-3 gelijk tegen de collega's uit Oudenaarde. De verkenners maakten een fietstocht naar Sittard in Nederlands Limburg. Voor het vervoer van het kampmateriaal kon de groep zoals steeds een beroep doen op de vader van Jaak en Gomar Dekens.